Πρωτοδημοσιευμένο το 1990, το έργο του Kay χαιρετίστηκε από το σύνολο σχεδόν της κριτικής για την ευφυΐα και τη ζωντάνια του. Ενδεικτικά, το Publisher’s Weekly το χαρακτήρισε ως ένα «ευφυές και περίπλοκο πορτραίτο του καλού και του κακού.»
Το Tigana είναι τoποθετημένο στη Χερσόνησο της Παλάμης, μιας γης που απηχεί την προαναγεννησιακή Ιταλία. Εκεί κυριαρχεί ο φόβος της δεσποτείας και ο πόλεμος, η εκδικητική μαγεία και η διαφθορά. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, μια χούφτα αντρών και γυναικών ξεκινούν μια επικίνδυνη σταυροφορία: επιχειρούν να αποτινάξουν το ζυγό των κατακτητών τους και να ξαναφέρουν στον κόσμο τη χαμένη λάμψη του λησμονημένου ονόματος της πατρίδας…
To Tigana ήταν υποψήφιο το 1991 για το Mythopoeic Fantasy Award και το World Fantasy Award, ενώ την ίδια χρονιά κέρδισε το Aurora Award.
Πέρα από ένα εξαιρετικό έργο φαντασίας, το Tigana σηματοδοτεί και μια στροφή στην ίδια τη σκέψη του Kay. Από δω και στο εξής, ο Καναδός μελετητής χτίζει τους κόσμους του με τα υλικά της Ιστορίας, κάνοντάς μας να σκεφτούμε τόσο αυτή όσο και τη σχέση μας μαζί της με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Επίσης, στο Tigana αρχίζει να εκδηλώνεται και ο «έρωτας» του Kay για την Ελλάδα, τη γλώσσα και την ιστορία της, αρχαία και σύγχρονη. Η χρήση ενός αποσπάσματος από τον ποιητή Γιώργο Σεφέρη στο τέλος του βιβλίου είναι ενδεικτική άλλωστε…
O ίδιος ο Kay αναφέρει χαρακτηριστικά πως «το Τigana είναι σε μεγάλο βαθμό ένα έργο για τη μνήμη: το πόσο απαραίτητη είναι από πολιτισμική άποψη και το πόσοι κίνδυνοι έρχονται όταν αυτή γίνει πολύ έντονη. Αυτό αντανακλάται στο απόσπασμα του Σεφέρη, όπως επίσης και στην απόφαση του Σκέλτο στο τέλος του βιβλίου.»